277. Surowiec Jędrek, lat 10, syn Franciszka, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Śwanc ajbo kurás Wojtek, to pochodzi jeszcze z ojca.
β) Podsuch, że jest suchy, jak podsuch (drzewo szpilkowe cienkie, które w lesie na pniu uschnie).
γ) Borcuch, dlatego, że jest strasznie zły.
δ) Młynarz, dlatego, że ma biały sukniany kapelusz, jak młynarz.
278. Surowiec Józek, lat 12, syn Franciszka, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Icia (Icek), nazwali go dlatego, że często do szkoły nie przychodził w sobotę, czyli w siabes, jak żyd.
β) Surcia, od nazwiska Surowiec.
γ) Zaklapany,
δ) Smierdziuch,
ε) Bździąkwa, dlatego, że wciąż chodzi na przechód.
279. Surowiec Józek, lat 9, syn Jędrzeja, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Kocicha albo kociur albo kotny, bo jest mały i gruby.
β) Gruby Józeś, dlatego, że jest gruby i tłusty.
γ) Dzieci na niego wołają:
— Kocicho! masz pięćdziesiąt kociąt,
wraziłaś je w stodole pod zakąt.[1]
280. Surowiec Walek, lat 15, syn Jana, wyrobnika z Woli gołego.
α) Szpak, β) Sikora, γ) Wróbel, dlatego, że jest mały, ale okropnie zwinny.
δ) Szczygieł, ε) Słowik, dlatego, że bardzo pięknie umie śpiewać.
ζ) Babski uciérac, dlatego, że tylko chodzi za dziéwcycami i nie da im spokoju.
η) Krowi ogon, dlatego, że jak pasie, to ani na krok nie odstąpi od krowy.
- ↑ Zakąt, znany kąt, odpowiadający rogowi domu, w którym się schodzą dwie przyciesie, czyli spodnie podstawowe drzewa (okrąglaki).
