289. Wojtkowiec Jasiek, lat 8, syn wdowy, gospodyni w Woli gołego.
α) Seplocha, dlatego, że nie mówi wyraźnie, tylko sepleni.
β) Głuchy byk, dlatego, że nie słyszy trochę, a za dziéwcycami się ugania.
γ) S.....syn, dlatego, bo raz chcieli sobie inni zakpić z niego i mówili mu, że nie napisze pewnych wyrazów, a on mówił, że napisze. Wtedy mu powiedzieli najpierw „skur,“ a gdy to napisał, kazali mu napisać przy tym „..syn.“ On napisał i cieszył się. Potym mu kazali przeczytać to, co napisał, a gdy przeczytał „s.....syn,“ śmiali się z niego.
290. Zasadni Wojtek, lat 12, syn Józefa, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Dydek, to pochodzi z jego dziadka, którego dykiem nazywali, a dzieci to przełożyły i nazwały go dyćkiem.
β) Wąż, to pochodzi jeszcze z jego małości, dlatego, że długo nie chodził na nogach, tylko czołgał się na brzuchu, jak wąż.
γ) Potrąceniec albo koślac, dlatego, bo jak nie umiał chodzić, to mówili, że on jest ubity albo potrącony.
δ) Smyk kieszonkowy, że lubi bądź co wziąć, a nawet z kieszeni.
291. Zasadni Wojtek, lat 10, syn Walentego, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Psiarew, że on tak klnie.
β) Zatylnik, dlatego, że jak ich dom stawiali, to on wciąż siedział w zatyłku[1] i sami cieśle tak go nazwali.
γ) Biały łeb, δ) Szary łeb, ε) Sarek, dlatego, że ma trochę białe włosy.
ζ) Gwóźdź, dlatego, że jest cienki.
η) Lalka, dlatego, że zwinny.
292. Barszcz Jasiek, lat 14, syn Jana, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
- ↑ Zatyłek, górny kąt ściany szczytowej pod kalenicą.
