obigráwka, i, s. f., zwyczaj grania na „dobránoc“ starostom i „drusckom“ w wieczór poprzedzający wesele. Nazywają to inaczéj „odgráwkami.“
oblaptać, v. tr, obsypać, ochlapać.
obleci, pl. oblecą, (w trybie łącz, obleciałby itd.), słowo to, używane tylko w 3 osobie, ma znaczenie więcéj przysłówkowe: dość dobrze, ujdzie, jako tako. „Ta spodnica obleci“ (dość ładna). — „Kapusta obieci tego roku i zimiáki oblecą“ (dość ładne, dość dobre).
obrekać, (obrechać), v. tr. (kogo), okrzyczeć, złajać. Por. brechać.
obtargus, a, s. m., obdartus, dziad.
obzywám sie, ás sie, obzywać sie, odzywać się, (u L. obzywać się, odezwać się dokoła, do kilku rzędem).
ochtáby, s. pl., oktawa Bożego Ciała. Mówią w opowiadaniu o jakimś wypadku: Buło to akurat w ochtáby.
odgráwki, s. pl., p. obigráwka.
odpalerówać, v. intr., odprawić się, opuścić; odp. od wojska, opuścić wojsko, wysłużyć.
od posiela, od dawna.
odpowieś, eści, s. f., odpowiédź.
odprawa, s. f., kommunija św.
odwernąć sie, (rzadko używ.), odwrócić się, oddalić się (rus. widwernyty sia).
odwiecyrz, indecl. Słowo to oznacza drugą połowę dnia pracy, tj. od południa aż do zachodu słońca. Mówią np.: Bez odwiecyrz bułem na pańskiem. (Por. L. odwieczerze, a, n. i odwieczerz, indecl.).
oflajdać, v. tr., owalać, obabrać; również, oflajdać się.
oględnik, a, s. m., swat. Patrz posłaniec.
ogoniaty, adj. = ogoniasty.
ojcowie, rodzice.
ojcowicka, i, s. f., jedynaczka, na którą cały majątek po „ojcach“ spadnie.
onacę, ys, onacyć, v. tr., robić, czynić; zonacyć kogo, skłonić kogo, sprawić, iż. „Zonacyli ją ludzie, ze za niego posła.“
opadlisko, a, s. n., zapadłe, zagłębione miejsce.
osobliwy, adj., osobny. „Osobliwy pokojik.“
ostaję, es, ostajać, v. intr., zostawać.
ośuadomiám, ás, ośuiadomić (kogo), v. tr., uwiadomić.
pál, s. m., drzewo „na pál.“ Por. L.
palamęter, tra, s. m., człowiek przemyślny, przebiegły.
palcaty, adj., palczasty.
paprám, rzesz, paprać, v. tr., babrać, walać; zwykle comp. spaprać, opaprać, zapaprać; również w formie zwrotnéj (p. się). U L. paprzyć, paprzać, w ziemi grześć.
