Zajmując się przez dłuższy czas studyjami etnologicznymi we wschodnio-południowéj najbliższéj okolicy Nowego Sącza, miałem sposobność dokładnie poznać gwarę tamtejszego ludu, która odznacza się wielkiem bogactwem wyrazów nietyłko czysto ludowych, językowi literackiemu zupełnie nieznanych, lecz i ogólnie polskich, a nie będących obecnie w użyciu. Wyrazy swego słowniczka porównywałem ze słownikiem Lindego, stąd przy wyrazach tak samo brzmiących u Lindego odwołuję się zawsze do tego autora (p. L.). Rozumie się, że z tych wyrazów tylko takie wejść mogły do mego zbiorku, które albo rzadko, albo wcale dziś nie są używane w języku piśmiennym i które stanowią przez to charakterystyczną cechę gwary.
Układając słowniczek, trzymałem się pisowni fonetycznéj; w tym zaś względzie stosowałem się do zasad przyjętych w ostatnich tego rodzaju pracach.
adukát, a, s. m. adwokat; l. mn. adukaciá.
a jino! part. przytak., tak jest! prawda! słusznie!
