päni młody z wódkom. A to wszysko uodbywá sie w nocy, a náwiecéj kole ponocka.
Jak ju przydô do päni młody, pukajô za uoknem, a täm sie pytajô:
— Chto täm?
— Kupcy z dalekié krainy, i przymcie[1] nás na nocnik!
Gospodárz wychodzi, uodmyka drzwi, światło zaświéci, posły wchodzô i mówiô:
— Niech bedzie pokfálony Jezus Krystus!
uOdpowiedzô:
— Na wieki wieków, ámen!
Posły mówiô tak:
— Idziewa do wás kilkanaście mil głodni i chłodni, bośwa sie dowiedzieli uod ludzi, ze máta jałowecke na przedáj, ale nie wiéwa, cy sie nám zdarzy.
— Jałowecka sie zdarzy, ale zebyśta dobrego bycka dlá nié wysukaii.
— Bardzok dobry bycek, ino zebyśwa mogli zgode zrobić.
— Ej! ju täm o zgode bedzie łácwié, ino idź Maryś i przyniéś miarke zyta.
Marysia wychodzi gdzieś täm z ukryciá, chytá uojców i posłów za nogi i bierze miarke, idzie do kómory po zyto. Przychodzi s kómory, stawiá stół przed posłämy, na stołe miarke z zytem i idzie za piec. Ta baba, chtórá je w posłach, wyciôgá flaske z pod páchy i stawiá jô w miarce, to na to, zeby sie téch młodéch chlyb trzymał.
Zará ten poseł Wojtek Wálski wstaje zá stołu, przechodzi sie po izbie i pytá sie tak:
— No! jak Kosiór? dajes ty to, coś przody uobiécowáł?
— Lácegobym nie dáł, ino trza swatów i päna młodego, to wszysko dobrze bedzie.
Zará idzie baba, ta, co je za posła, po uojców päna młodego i päna młodego, mówijém, ze ju wszysko dobrze je, ino: wás trza; zabiérajô sie wszyscy i idô do Kosiora. Przychodzô i mówiô:
— Niech bedzie pokfálony Jezus Krystus!
— Na wieki wieków, ámen! Witájcie wszyscy razem!
— Bóg zapłac! Jak sie täm mácie?
- ↑ Albo: „przymta,“ forma liczby podwójnej, której często używają zamiast mnogiej.
