Strona:Karol Marx-Walki klasowe we Francji 1848-1850 r.djvu/088

kulus konstytucji będzie synem swej matki. Na wszelki wypadek postanowiono, że, o ile żaden z kandydatów nie otrzyma więcej niż 2 miljony głosów, prawo wyboru przechodzi z narodu na Konstytuantę.
 Daremna troskliwość! Pierwszy dzień urzeczywistnienia konstytucji był ostatnim dniem panowania Konstytuanty. W czeluści urny wyborczej leżał jej wyrok śmierci. Konstytuanta szukała „syna swojej matki“, a znalazła „synowca swego stryja“. Saul Cavaignac otrzymał miljon głosów, ale Dawid Napoleon otrzymał 6 miljonów. Sześciokroć pobity został Saul Cavaignac.
 10-ty grudnia 1848 r. był dniem powostania chłopskiego. Od tego dnia dopiero datuje się luty dla francuskich chłopów. Ten symbol, który zwiastował ich wejście do ruchu rewolucyjnego, niezgrabnie podstępny, filuternie naiwny, błazeńsko podniosły, ten wyrachowany zabobon, patetyczna burleska, genjalnie głupi anachronizm, niesmaczny żart historji wszechświatowej, nieczytelny hieroglif dla umysłów wykształconych — symbol ten miał niezaprzeczoną fizjonomję tej klasy, która w łonie cywilizacji reprezentuje barbarzyństwo. Republika ukazała się jej w postaci poborcy podatkowego, ona ukazała się republice w osobie cesarza. Napoleon był jedynym człowiekiem, zupełnie odpowiadającym interesom i wyobraźni klasy chłopskiej, nowostworzonej w r. 1789. Wypisując jego imię na froncie republiki, chłopstwo tymsamym ogłaszało nazewnątrz wojnę, nawewnątrz walkę o swe interesy klasowe. Ze sztandarami, z muzyką szli ci chłopi do lokalów wyborczych, wołając: plus d’im-