Strona:Karol Marx-Walki klasowe we Francji 1848-1850 r.djvu/090

niczony we Francji otrzymał najbardziej nieograniczone znaczenie. Właśnie dlatego, że był niczym, mógł oznaczać wszystko, oprócz siebie samego. Jakkolwiek rozmaite znaczenie miało imię Napoleona w ustach rozmaitych klas, każdy pisał tym imieniem na kartce wyborczej: precz z partją „Nationalu“, precz z Cavaignac’em, precz z Konstytuantą, precz z burżuazyjną republiką! Minister Dufaure oznajmił to otwarcie w Narodowym zgromadzeniu konstytucyjnym: 10-ty grudnia jest drugim 24-tym lutego.
 Drobnomieszczaństwo i proletarjat głosowały en bloc za Napoleonem, aby głosować przeciw Cavaignac’owi i nie pozwolić na oddanie ostatecznej decyzji w ręce Konstytuanty przez rozstrzelenie się głosów. Lecz najbardziej postępowa część obu klas wystawiła swych własnych kandydatów. Napoleon był zbiorowym imieniem wszystkich partji, sprzymierzonych przeciw burżuazyjnej republice, Ledru - Rollin i Raspail były to imiona własne — jedno demokratycznego drobnomieszczaństwa, drugie rewolucyjnego proletarjatu. Głosy za Raspailem — jak otwarcie oświadczali proletarjusze i ich rzecznicy socjalistyczni — miały być tylko demonstracją, protestem przeciw wszelkiej prezydenturze, t. j. przeciw samej konstytucji, głosami przeciw Ledru - Rollinowi, pierwszym aktem oddzielenia się proletarjatu, jako samoistnej politycznej partji od partji demokratycznej. Ta partja natomiast — demokratyczne drobnomieszczaństwo i jego przedstawicielka parlamentarma, Góra — traktowała kandydaturę Ledru - Rollina z całą powagą, jaka przystoi partji, przywykłej do uroczystego mydle-