Strona:Karol Marx-Walki klasowe we Francji 1848-1850 r.djvu/113

pełnionych przez orleanistów, syntezą Restauracji i monarchji lipcowej. Burżuazyjni republikanie National’u nie reprezentowali żadnej wielkiej frakcji swej klasy, opartej na podstawach ekonomicznych. Mieli oni tylko to znaczenie i tę rolę historyczną, że za monarchji lipcowej, w przeciwieństwie do obu frakcji burżuazji, które znały tylko swoje własne ustroje, przeprowadzali ogólny ustrój klasy burżuazyjnej, bezimienne państwo republiki. Państwo to idealizowali oni i zdobili w antyczne arabeski, lecz przedewszystkim witali w nim panowanie swej kliki. Partja National’u była zbita z tropu, gdy na szczycie założonej przez siebie republiki ujrzała skoalizowanych rojalistów, lecz i ci byli zupełnie w błędzie co do faktu swego zjednoczonego panowania. Nie rozumieli oni, że jeżeli każda z ich frakcji zosobna jest rojalistyczna, to produkt ich związku chemicznego siłą rzeczy musi być republikański, że monarchje biała i niebieska muszą się zneutralizować w trójkolorowej republice. Antagonizm do rewolucyjnego proletarjatu i do coraz bardziej skupiających się wkoło niego klas przejściowych zmuszał obie frakcje partji porządku do wytężenia swej zjednoczonej siły i zachowania wspólnej organizacji tej siły. W ten sposób każda z nich musiała przeciwdziałać pożądaniom restauracyjnym drugiej przez dążenie do wspólnego panowania, t. j. do republikańskiej formy panowania burżuazji. Wistocie widzimy, że ci rojaliści z początku wierzą w natychmiastową restaurację, potym konserwują formę republikańską z pianą wściekłości, ze śmiertelnemi obelgami przeciw niej na ustach, wresz-