Strona:Karol Marx-Walki klasowe we Francji 1848-1850 r.djvu/119

(republikanie czystej krwi) zupełnie zostali pobici przy wyborach. Do izby prawodawczej weszła ich drobna mniejszość, najbardziej znani ich wodzowie znikli ze sceny, nawet Marrast, główny redaktor i Orfeusz uczciwej republiki.
 Zgromadzenie prawodawcze zebrało się 29 maja, a 11 czerwca ponowiła się kolizja z 8 maja. Ledru-Rollin w imieniu Góry przedłożył izbie akt oskarżenia przeciw prezydentowi i ministerjum, z powodu złamania konstytucji, z powodu bombardowania Rzymu. Zgromadzenie prawodawcze odrzuciło akt oskarżenia 12 czerwca, tak samo jak Konstytuanta 11 maja. Lecz tym razem proletarjat wypędził Górę na ulicę, nie do walki ulicznej jednakże, lecz do procesji ulicznej. Wystarcza powiedzieć, że na czele tego ruchu stała Góra, aby wiedzieć, że ruch został pokonany i że czerwiec 1849 r. był równie śmieszną, jak nikczemną karykaturą czerwca 1848 r. Wielki odwrót 13 czerwca został zaćmiony tylko przez większy jeszcze raport wojenny jenerała Changarnier’a, wielkiego człowieka, który zaimprowizował partję porządku. Każda epoka społeczna potrzebuje swych wielkich ludzi, a jeżeli ich nie znajduje, wynajduje ich, jak powiedział Helwecjusz.
 20 grudnia istniała tylko jedna połowa ukonstytuowanej burżuazyjnej republiki, prezydent, 29 maja uzupełniła ją druga połowa, Zgromadzenie prawodawcze. W czerwcu 1848 r. konstytuująca się republika burżuazyjna zapisała się w księgach metrycznych historji niesłychaną bitwą z proletarjatem, w czerwcu 1849 r. ukonstytuuowana republika burżuazyjna zapi-