Strona:Karol May - Śmierć Judasza.djvu/15

 — To prawda! Czy mam wierzyć? Sir, chciałbym głośno krzyknąć hura i victoria!
 — Później będzie pan mógł krzyczeć na całe gardło.
 — Gdzież go pan schwytał?
 — U głębokich Wód, gdzie poprzednio wasz powóz się zatrzymał. Mam i Meltona, i pieniądze.
 — Gdzie, gdzie? — zapytał ciekawie.
 — Tu w kieszeni.
 — Jak? Co? Nosi pan przy sobie tak ogromną sumę!
 — Naturalnie! Czy miałam ją zawiesić na drzewie, lub zakopać w ziemi?
 — I zapędził sie pan aż tutaj, pomiędzy cztery seciny wroga, aż do tego dyliżansu? Jeśli pana zdybią, to z pieniędzmi znów koniec!
 — Nie zdybią mnie! Mam niezłomne przekonanie, że moje kieszenie są wciąż, jeszcze lepszym schowkiem na te pieniądze, niż pańska kasa w New-Orleanie. Zresztą, okoliczność, że trzymam przy sobie pieniądze, może świadczyć, jak pewnie się czuję w tym starym dyliżansie. Życzyłbym tylko sobie, aby majątek, skoro go wręczę prawemu właścicielowi, nie był wystawiony na większe niebezpieczeństwo, niż teraz w mojej kieszeni. Ale, zeszliśmy z naszego tematu. Chcieliśmy mówić o Jonatanie Meltonie.
 — Tak. Żałuję, że nie był pan świadkiem jego zachowania się wobec mnie, kiedy przyjechał do Mogollonów i ujrzał nas w niewoli!

11