Strona:Karol May - Śmierć Judasza.djvu/68

 Czekał mojej odpowiedzi. Spojrzałem na Winnetou, który wnet się ozwał:
 — Zgodzę się na wszystko, co mój brat powie.
 Teraz więc mogłem odpowiedzieć Silnemu Wichrowi.
 — Wyruszyliście, aby napaść na Nijorów. Wiem, żeś nietylko odważnym, ale także prawdomównym wojownikiem i wodzem, i że się nikogo nie lękasz. Sądzę więc, że nie przemilczysz prawdy?
 — Nie — odparł dumnie.
 — Cóżbyście zrobili, gdybyście pokonali Nijorów?
 — Zabilibyśmy ich, zabrali ich żony i dziewice i całe mienie.
 — Mówisz prawdę. Prawo Zachodu brzmi: miarka za miarkę. Teraz oto zwyciężyli Nijorowie. Czego się po nich spodziewacie?
 — Takiego samego losu.
 — Temi słowy sam przypieczętowałbyś wasz los, gdyby mnie i Winnetou tutaj nie było, Poparliśmy Nijorów, ale zażądaliśmy wzamian pewnych ustępstw.
 — Jakich? — zapytał, rzucając bystre spojrzenie.
 — Ujdziecie cało.
 — A nasze leki?
 — Zachowacie.
 — Uff! A więc możemy wrócić do obozu przy Jasnej Skale?

64