Strona:Karol May - Śmierć Judasza.djvu/72

 I, zwróciwszy się do mnie, dodał spokojniej:
 — A zatem obawiasz się zamieszek i dlatego tylko żądasz broni?
 — Tak.
 — Odzyskamy ją, zanim jeszcze dam ci odpowiedź?
 — Przyrzekam.
 — A Winnetou też mi przyrzeka?
 — Ja także daję słowo — rzekł Winnetou.
 Wówczas Silny Wicher zwrócił się do swoich wojowników:
 — Słowa obu wielkich wojowników są, niczem dwie przysięgi. Wróćcie do naszych wojowników. Żądajcie od nich broni i każcie ją złożyć pośrodku płaskowzgórza. Mogą jej strzec wojownicy Nijorów. Tak ja rozkazuję; natychmiast ma się tak stać! Potem wracajcie do mnie na naradę!
 Podnieśli się i odeszli. Rozpatrując warunek złożenia broni, Mogollon i ja mieliśmy całkiem odmienne intencje.
 Oczekiwałem Emery’ego wraz z jeńcami. Skoroby nadszedł i wojownicy Mogollonów zobaczyli swoich spętanych kamratów, na pewnoby chwycili za broń, aby ich odbić. To był powód mego żądania.
 A on, wódz Mogollonów? Liczył na Jonatana Meltona z jego pięćdziesięcioma wojownikami, oraz na dziesięciu tych, którzy zostali wraz z adwokatem i śpiewaczką. Tych sześćdziesięciu, do których zapewne się

68