Strona:Karol May - Śmierć Judasza.djvu/83

 — Uwolni mnie pan i zwróci pieniądze.
 — Istotnie, nader drobna przysługa! A zatem żądasz wolności i pieniędzy, które wyjąłem z butów. To podziwu godne!
 — Nie szydź pan, sir, bo nie wiesz, co ci dam wzamian.
 — Pan? Co ma pan? Co możesz mi dać?
 — Miljony?
 — Do piorunów! Gdzież są pana miljony?
 — Powiem panu, o ile mi pan przyrzeknie wolność i pieniądze!
 — Dostanę miljony wcześniej, niż dotrzymam przyrzeczenia?
 — Tak, płacę z góry. Widzi pan, że uczciwie z panem postępuję.
 — Stanowczo. Mr. Melton, zdaje się, że niesłusznie pana potępiałem.
 — To prawda! Na szczęście, daję panu sposobność sprostować to mniemanie z własną korzyścią.
 — Pięknie! Przy tak wielkiem obopólnem zaufaniu interes prędko dojdzie do skutku. Miljony, to coś znaczy! A zatem, gdzie one są?
 — Przyrzeknij mi pan uprzednio wolność!
 — Chciałbym wiedzieć tylko, ile jest tych miljonów?
 — Dwa do trzech miljonów dolarów. Nie będzie pan przecież obstawał przy ścisłem oszacowaniu. A zatem chce pan?
 — Tak.

79