Strona:Karol May - Bryganci z Maladetta.djvu/51

biego de Rodriganda, mogłem więc nie mieć pojęcia o tem, że zostałeś podstawiony. Listy, które posiadam, spalę. Chciałbym tedy wiedzieć, w jaki sposób potrafisz mnie oskarżyć?
 — Jesteście oboje nikczemni!
 — Być może. Ale nie lubię sprzęgać się z niewdzięcznikami. Każdy powinien zostać nagrodzony za pracę. Otrzymujesz z mej ręki nieprzebrane bogactwa. Wzamian za to musisz ożenić się z Józefą!
 — Wolę ożenić się z djabłem!
 — To twoje słowo ostateczne?
 — Ostateczne.
 — Dobrze.
 Powiedziawszy to jedynie, zwróciła się ku drzwiom.
 Alfonso zląkł się jednak i zawołał:
 — Dokąd idziesz?
 — Zawiadomić o testamencie, kogo należy.
 — Do kroćset! Czy naprawdę wyobrażasz sobie, że jako moja żona mogłabyś być szczęśliwa?
 — Tak. Dam ci zupełną swobodę, ale muszę zostać hrabiną de Rodriganda.
 — Przecież to niemożliwe! Co powie hrabia Manuel, gdy bez jego wiedzy ożenię się z córką sekretarza jego brata?
 — Tego wcale nie wymagam. Możesz czekać ze ślubem do śmierci hrabiego Manuela, żądam, tylko byś mi dał pisemną deklarację, że jestem twoją narzeczoną.
 Alfonso namyślał się przez chwilę.
 — Czy na podstawie tej deklaracji wydasz mi testament?
 — Nie. Otrzymasz go dopiero w dzień naszego ślu-

47