Strona:Karol May - Bryganci z Maladetta.djvu/82

 — Nie wypędzam ich, tylko proszę o czas do namysłu.
 — Mam nadzieję, że w decyzji będziesz się liczył z tymi zasłużonymi ludźmi.
 — Decyzja moja będzie sprawiedliwa. No, ale obecnie dajmy temu pokój!
 Alfonso musiał zastosować się do życzenia hrabiego, który zwrócił się teraz do córki:
 — Wyobraź sobie, pan doktór zbadał również moje oczy.
 — Naprawdę? Czy jest nadzieja, że ojciec wzrok odzyska? — zapytała ze drżeniem.
 — Mam wrażenie, że jest.
 — Cóż pan zauważył, badając oczy?
 — Że i tutaj mylili się lekarze.
 — Co takiego? — zapytał hrabia Manuel. — Niechże pan mówi, słucham!
 — Ekscelencjo, czy lekarze oświadczyli, że ślepota ekscelencji jest nieuleczalna?
 — Tak.
 — Czemu przypisywali utratę wzroku?
 — Stwierdzili, że przyczyną mej ślepoty stał się staphylom, czyli wrzody na powiekach.
 — Mylili się lekarze. Choroba hrabiego pochodzi raczej z powodu leukomy.
 — Czy jest uleczalna?
 — W ostatnich czasach udało się wyleczyć z niej kilku chorych za pomocą pewnej bardzo skomplikowanej operacji. Gdyby hrabia chciał mi zaufać w zupełności, mógłbym osiągnąć to, że hrabia widziałby przy-

78