Strona:Karol May - Cyganie i przemytnicy.djvu/82

 — Nie. Wy go musicie zabić.
 — Aha. To będzie bardzo dużo kosztować.
 — Ile?
 Cyganka namyślała się przez chwilę, poczem zapytała:
 — Ile dajecie?
 — Nie daję nic. Ile żądasz?
 — Zapłata zależy od trudności roboty.
 — To wiem — rzekł Cortejo. — Namyśliłem się nad wszystkiem. Ciało hrabiego Manuela musi zostać zmiażdżone, rozszarpane w kawałki.
 — Zmiażdżone? Rozszarpane w kawałki? Na Boga, co za dziwne żądanie. Dlaczego właśnie ma być tak?
 — Ponieważ jest obłąkany.
 — Aha, rozumiem. Jako obłąkanego pilnują go dozorcy, ale udaje mu się zmylić ich czujność. Ucieka. Rzuca się z jakiejś skały. Czy tak?
 — Tak właśnie rzecz sobie wyobrażałem.
 — Jakżeż dostaniemy się do niego, skoro go pilnują?
 — Właściwie niema przy nim dozorców. Czuwają tylko lekarz i córka. Do pokoju przylega bibljoteka; klucze zapasowe do niej mam przy sobie. Wprowadzę was, a potem już sami sobie radźcie.
 — Garbo się tem zajmie.
 — Mam wrażenie, że to odpowiedni człowiek. Więc ile będzie kosztowała ta sprawka?
 — Trzy tysiące duros.
 — Co takiego? Oszalałaś?
 — Znacie mnie przecież. Kosztujemy drogo, ale pra-

78