Strona:Karol May - Czarny Gerard.djvu/58

chaj będą dzięki, że pozwolił mi pana spotkać. Proszę o udzielenie mi godzinki dla pomówienia z panem. Sprawa jest niesłychanie ważna.
 — To prawdziwa dla mnie niespodzianka. Może zechce mnie pan przedstawić tym panom?
 Hrabia wymienił nazwiska: Mariano i Sternau. Na dźwięk nazwiska Sternaua, Juarez, który odznaczał się fenomenalną pamięcią, zawołał ze zdumieniem:
 — Sternau? Słyszałem kiedyś to nazwisko. Jest pan lekarzem? Aha. Już wiem! Czy zna pan niejakiego Pedra Arbelleza?
 — Właściciela hacjendy del Erina? Owszem, znam go; byłem u don Pedra i miałem wtedy zaszczyt zostać panu przedstawionym.
 — Zaczynam sobie przypominać; zdumienie moje rośnie coraz bardziej. Przecież Arbellez oświadczył, że pan zginął tajemniczo z całym szeregiem osób.
 — Arbellez mówił prawdę. Sprawa ta pozostaje w ścisłym związku ze sprawą hrabiego de Rodriganda. Sprzątnięto nas z tego samego powodu, dla którego usunięto z drogi hrabiego Fernanda.
 — Zachodzi tu z pewnością objaw straszliwej zbrodni?
 — Jest to nie jedna zbrodnia, a cały szereg.
 — Don Fernando chce zapewne o tem ze mną pomówić? Jestem na usługi przez cały dzisiejszy wieczór.
 — Czy rozkaże pan, abyśmy się przeprowadzili do innego pokoju, sennor?
 — Nie; ja zajmę inny pokój. Jesteśmy przecież w polu; nikt nie może żądać zbytnich wygód.

52