Strona:Karol May - Czarny Mustang.djvu/30

—  10  —

mnie, chociaż jestem tak samo prawdziwym Timpem, jak oni.
 — Pozwól pan, że zbadam nieco tę prawdziwość! Jak się pan nazywa na imię?
 — Kazimierz Obadja Timpe.
 — A ojciec?
 — Rehabeam Zacharjasz Timpe.
 — Ilu braci miał pański ojciec?
 — Pięciu. Trzej młodsi wyjechali do Ameryki w nadziei, że się prędko wzbogacą, gdyż potrzebowano tu wówczas dużo strzelb. Wszyscy bracia byli rusznikarzami.
 — Jak się nazywał drugi z braci, pozostałych w Plauen?
 — Jan Daniel. Umierając, zostawił dwu synów, Piotra Michę i Marka Absalona, którzy odziedziczyli sto tysięcy talarów i otrzymali je z miasta Fayette w Alabamie.
 — To się zgadza, to się znów zgadza! Pańska znajomość miejsc i osób dowodzi, że istotnie jest pan moim bratem stryjecznym.
 — O, ja potrafię panu jeszcze lepiej tego dowieść! Mam papiery i legitymacye, które przechowuję jak świętość i noszę je zawsze na sercu. Mogę je panu natychmiast...
 — Nie teraz, nie teraz, chyba później — przerwał mu Hazael Benjamin Timpe, tak bowiem nazywał się ciemnowłosy. — Wierzę panu. Wszak pan wie, dlaczego wszyscy bracia mają biblijne imiona?
 — To był prastary zwyczaj w tej rodzinie, od którego nikt nie chciał odstąpić.
 — To prawda! Tego zwyczaju można było dochować tu w Stanach, gdyż Amerykanin lubi także takie imiona. Mój ojciec był trzecim z braci, nazywał się Dawid Machabeusz i został w Nowym Yorku. Mnie na imię Hazael Benjamin. Dwaj młodsi udali się w głąb kraju i osiedlili się w Fayette w stanie Alabam. Najmłodszy nazywał się Józef Habakuk, zeszedł ze świata bezdziet-