Strona:Karol May - Czarny Mustang.djvu/96

—  64   —

czeństwa koniecznie należy się dowiedzieć, co względem was zamierzają i kiedy postanowili wykonać zamiar. Ale tego nie usłyszycie, jeśli metys tu pozostanie.
 — Sir — odrzekł inżynier — wiem, kim jesteście i co o was mam sądzić, ale dla mnie słowa wasze są zagadkami. Muszę wam wierzyć ku swemu wielkiemu przerażeniu, że czerwoni coś przeciwko nam knują, gdyż w przeciwnym razie nie wysyłaliby ludzi na zwiady.O tem jednak, co nam grozi, mógłbym się dowiedzieć tylko od metysa, jeśli, jak twierdzicie, jest sprzymierzeńcem czerwonych.
 — Czy sądzicie, że on wam powie?
 — Zmuszę go do tego!
 — Pshaw! Ciekaw jestem, jak się do tego weźmiecie!
 — Wy pomożecie mi przy tem, sir!
 — Toby do niczego nie doprowadziło, gdyż tak samo nic nie powiedziałby mnie, jak wam. Ja widzę tylko jeden pewny środek dowiedzenia się wszystkiego: musimy mu strachu napędzić, żeby drapnął.
 — Jeśli jego nie będzie, to dopiero nie dowiemy się niczego, mr. Shatterhand!
 — Przeciwnie. Słyszeliście przecież, że udajemy się jutro do Alder Spring?
 — Tak.
 — Metys także to słyszał i niewątpliwie doniósł o tem czerwonym. Jestem pewien, że pojadą tam, aby się zaczaić i pojmać nas. Nie damy się jednak złapać, a nawet sami ich podsłuchamy.
 — Sir, to bardzo niebezpieczne!
 — Dla nas nie, a dla was będzie to miało ten cel, że będziecie potem wiedzieli, co was czeka.
 — Jakże się o tem dowiem? Czy wy powrócicie?
 — Jeśli wywnioskujemy, że grozi wam niebezpieczeństwo, powrócimy napewno, by wam dopomóc. Musicie tylko puścić dzisiaj wolno metysa.
 — A jeżeli nie ucieknie?
 — Ucieknie! Gdzie on śpi zwykle? Czy przy robotnikach?