Strona:Karol May - Dżafar Mirza I.djvu/98

 — Sir, czy ta ciężka strzelba ma jakąś specjalną nazwę?
 — Nazywa się niedźwiedziówką.
 — Na Allaha, to dziwne! Słyszałem już kiedyś tę nazwę w języku arabskim. A ta druga? Nie widziałem dotychczas takiej.
 — Istnieją strzelby tego wyrobu, ale nie tak stare i ciężkie, jak moja.
 — Ile strzałów można dać z tej strzelby?
 — Dwadzieścia pięć.
 — Na Allaha! Ależ i to się zgadza z tem, co słyszałem. Jak się ta strzelba nazywa?
 — Sztuciec Henry’ego.
 — Nazwę tę słyszałem również w języku arabskim! Dziwny zbieg okoliczności: opowiadano mi o obydwóch strzelbach.
 — Gdzieś o nich słyszał, sir?
 — Nad Tygrysem. Pan zna tę rzękę?
 — Każde dziecko zna ją przecież z nauki geografji. Przebywał pan nad nią, mr. Dżafar?
 — Przed dwoma laty. Jestem Persem. W ojczyźnie zowią mnie mirzą Dżafarem. Zapewne niewiadomo panu, co to oznacza?
 — Przeciwnie. Słowo mirza, postawio-