Strona:Karol May - Fakir el Fukara.djvu/106

o wszystkiem, ale w jaki sposób? Nie wypadało odrazu pytać szeika, bo wzbudziłoby to w nim podejrzenie: Wolałem więc dowiadywać się dalej od przygodnego gapia.
 — Kiedy przepłynął tędy ostatni raz okręt w górę Nilu?
 — Wczoraj rano.
 — A ten człowiek kiedy przybył?
 — On właśnie wysiadł z tego okrętu i przybył do miszrah łódką.
 — Czy łódka ta znajduje się jeszcze na rzece.
 — Nie, zabrano ją zpowrotem na okręt.
 — A co to był za okręt?
 — Skądże ja mogę wiedzieć...
 — Czy wiózł jakie towary?
 — Nie widziałem.
 — A może zapamiętałeś sobie nazwę?
 — Nazywał się „Hardaun“ (jaszczurka) i nie był to dahabijeh, tylko noker.
 — A kiedy przejeżdżał tędy przedostatni okręt?
 — Przedwczoraj. Był to również noker i nie wiózł nic. Płynął na południe, prawdopodobnie po towary.
 — A czy nie widziałeś przypadkiem okrętu, któryby był parowcem i żaglowcem zarazem? Poznałbyś go łatwo po obcym wyglądzie.
 — Nie, nie widziałem.
 Odpowiedź ta uspokoiła mnie, gdyż do-

104