Strona:Karol May - Fakir el Fukara.djvu/77

dzić w błąd. I wziął się ku temu zgrabnie. Przedewszystkiem udał wielką skruchę i pokorę, i zaczął mówić miękkim, płaczliwym tonem:
 — Na sumieniu mojem ciąży straszny grzech i chętniebym go się pozbył, ale wiem zgóry, że reis effendina nie da mi czasu do naprawy tego błędu, zwracam się więc już teraz z pewną prośbą do ciebie. Na moje szczęście, znajduje się tu fakir el Fukara, jedyny człowiek, który zna stosunki, jak tego sprawa wymaga, i jest też jedynym, który może mi być pomocny. Pozwól więc pomówić mi z nim słów parę!
 — Hm — rzekłem, zastanawiając się. — Żądasz ode mnie rzeczy niemożliwej.
 — Ależ bynajmniej. Idzie o wymianę paru słów.
 — Czy mniej, czy więcej słów, to wszystko jedno; wiesz zresztą sam, jak mało ci dowierzam.
 — Możesz być obecny przy tem i słyszeć wszystko.
 — To nie ma nic do rzeczy, zwłaszcza, że ty chcesz mnie oszukać i dać fakirowi pewne wskazówki, dotyczące twego uwolnienia się z naszych rąk.
 — Ależ to niemożliwe, skoro ty będziesz słyszał wszystko!
 — Przeciwnie, bardzo nawet możliwe. Wystarczy, gdy zestawisz takie wyrazy, których ja

75