Strona:Karol May - Grobowiec Rodrigandów.djvu/88

kleić brodę. Koroną zaś przeobrażenia jest fałszywy paszport — rzecz doskonale wam z pewnością znana.
 Landola uśmiechnął się:
 — Fałszywy paszport? To wynalazek szatana!
 — Dobrze, dobrze. Wszystkiego wam dostarczę. Sam również muszę się zaopatrzyć. W Meksyku spotkamy z pewnością Sternaua i innych znajomych; musimy więc strzec się, aby nas nie poznali.
 — Pocóż przebierać się przed przybyciem do Meksyku?
 — To konieczne. Może nie będziemy mieli okazji do zmiany nazwisk, wyglądu i paszportów. A zresztą, musimy wyglądać tam tak samo, jak tu w chwili wsiadania na okręt.
 — Słusznie. W przeciwnym razie mogłyby powstać podejrzenia.
 — Uważajcie! — Pojadę jako Antonio Veridante, adwokat i pełnomocnik hrabiego Alfonsa de Rodriganda. Zadaniem mojem jest lustracja meksykańskich posiadłości hrabiego. Mam wystarczające pełnomocnictwa...
 — Wystawicie je sobie sami, nieprawdaż?
 — Z paszportem nie będzie również trudności. Wezmę jednak na wszelki wypadek swoje prawdziwe papiery.
 — Pamiętacie o każdym drobiazgu.
 — Oczywiście będzie mi potrzebny sekretarz.
 — Ja nim będę. Co za zaszczyt, co za honor!
 Omawiali jeszcze przez jakiś czas szczegóły nowego planu. Wreszcie Landola rzekł:
 — Musimy jeszcze ustalić, gdzie i kiedy się spotkamy.

84