Strona:Karol May - Jaszczurka.djvu/48

sternikiem tego statku. Byłem świadkiem tej chwili, gdy on go przeszukiwał i wykrył, że to dahabijeh, służąca do transportu niewolników. Skonfiskował ją więc z całą załogą.
 — Nie wyłączając ciebie?
 — Rozumie się, ale udało mi się uciec... Na okręcie był pewien obcy effendi...
 — Ach, obcy effendi! — przerwał mu Ibn Asl.
 — Człowiek ten ulitował się nade mną, zaopatrzył mnie w pieniądze i ułatwił ucieczkę.
 — Dlaczego właśnie tobie, a nie komu innemu?
 — Ponieważ... albo ja zresztą wiem...
 Stary jednak wiedział dobrze, lecz nie chciał wobec łowcy niewolników mówić o mnie dobrze.
 — W każdym razie uczynił to z pobudek przyjaźni dla ciebie, i to rzuca na ciebie podejrzenie.
 — Przyjaźni? Ależ o tem mowy niema, bo widziałem go raz w życiu.
 — No, ale potem widywaliście się.
 — Gdzie tam!
 — Kłamiesz. Przyznałeś się, że jesteś Abu en Nilem, wobec czego nie wyprzesz się teraz, jakobyś nie miał syna, który nazywa się Ben Nil.
 — Nie syn, ale wnuk mój nosi to nazwisko

46