Strona:Karol May - Jaszczurka.djvu/72

 — Nie klnij i nie przysięgaj się daremnie, bo sam nie wiesz, co czynisz!
 — A ty jesteś chytrzejszy, niż lis i, nikt nie może ci zaufać Wyobrażasz sobie tylko, żeśmy cię schwycić chcieli, postępujesz tak, jakbyś naprawdę o wszystkiem wiedział.
 — Czy wyobrażam sobie tylko, że twój ojciec jest dowódcą?
 — Nie. Ale dlaczego udałeś się w kierunku dżezireh Hassania?
 — Ażeby pertraktować z tobą.
 — Któż ci powiedział, że ja się tam znajdowałem?
 — Twój ojciec, i zdaje mi się, że to najpewniejszy dowód, iż z nim rozmawiałem.
 — O czemże to chciałeś pertraktować ze mną?
 — O jeńcach, których mam w ręku.
 — E! Spodziewałeś się okupu?
 — Pomówimy o tem później.
 — Nie pojmuję, dlaczego nie mówiłeś ze mną o tem zaraz po przybyciu do mnie wczoraj wieczór.
 — Ba, w takim razie musiałbym przyznać się, kim jestem, i nie mógłbym uratować reisa effendiny.
 — Wiedziałeś, że go oczekuję?
 — Ojciec twój mi powiedział.
 — To niemożliwe Mój ojciec za nic w świecie nie mówiłby z tobą o tem.

70