Strona:Karol May - Jaszczurka.djvu/78

 — Hm, żądasz wydania trzech osób za dwie, to miarka bynajmniej nierówna.
 — Owszem, gdyż wcale w rachubę nie biorę Abu en Nila, który jest Bogu ducha winien.
 — Na ile oceniasz siebie?
 — tym wypadku idzie tylko o liczbę osób. Dwie głowy za dwie głowy. Sternik jako dodatek.
 — Czy to warunek ostatni?
 — I nieodwołalny.
 — A teraz pozwól, że ja ze swej strony przedstawię propozycje! Zwrócicie wolność wszystkim jeńcom, a ja wzamian oddam Abu en Nila!
 — A ja?
 — Zostaniesz.
 — Dziękuję, jesteś mętem bardzo roztropnym i mądrym; gdyby nie to, że leżę skrępowany, padłbym przed tobą na klęczki i wielbił twoją wielkość.
 — A czyż twoja mądrość nie jest bez granic.. Wszak ona... nie miała nigdy początku... Jakżebym mógł uwolnić cię tak sobie, z lekkiem sercem, skoro masz tyle na sumieniu O, patrz, tam leży człowiek, którego dopiero co zamordowałeś!
 — Naprawdę?
 — Jeszcze dotąd nie dał znaku życia.
 — Eh, to tylko chwilowe oszołomienie,

76