Strona:Karol May - Kara Ben Nemzi 2.djvu/38

 Wyciągnął nóż z za pasa. Halef rzekł spokojnie:
 — Zostaw to bawidełko za pasem. Jeżeli mnie dotkniesz, trupem legniesz.
 — Na Allaha — mówisz poważnie?
 — Tak. Czy nie widzisz, co mój towarzysz trzyma w ręce? Zanim zdążysz podnieść nóż, kula utkwi w twej głowie!
 Samo się przez się rozumie, że gdy tylko Pers wyciągnął nóż, ja uzbroiłem się w rewolwer. Wrzekomy mirza włożył nóż do pochwy i rzekł z wielką pewnością siebie:
 — No, niewiadomo jeszcze, kto kogoby ubiegł. Jestem jednak gotów przebaczyć ci, jeżeli mnie przeprosisz.
 Halef roześmiał się na całe gardło:
 — Słyszałeś, sihdi, ja mam przepraszać, ja, Hadżi Halef Omar! Czy istnieje na świecie człowiek, któryby miał odwagę wypowiedzieć bezkarnie pod moim adresem tego rodzaju żądanie?
 — Bezkarnie? — roześmiał się Pers. — Kimże jesteś, że w ten sposób do mnie przemawiasz?
 — Kim jestem? Dowiesz się i zdę-

40