Strona:Karol May - Kara Ben Nemzi 3.djvu/18

brunatnym trunkiem gościnności. Zato będziesz mógł wypalić ze mną nieco najlepszego tytoniu, jaki mamy w Bagdadzie. Przynieś żywo tszibuki!
 Grubas, do którego słowa te zostały wypowiedziane, łypnął znowu oczami i zawołał żałośnie:
 — Tszibuki? Allah ’l Allah! O tytoniu, tytoniu!
 — Nie jęcz — zwijaj się!
 — Proszę cię, effendi, zbierz zmysły! Poco mam się śpieszyć, jeżeli i tak nic nie poradzę. Tytoniu niema.
 — Niema...? To niemożliwe! Jakżeto? Przecież nie paliłem przez cały ostatni tydzień!
 — Ja również nie paliłem, effendi.
 — Wszak przedwczoraj, gdyś chodził po kawę, miałeś także przynieść tytoniu. Dałem ci dziesięć piastrów.
 — To prawda, otrzymałem dziesięć piastrów.
 — No więc, gdzież jest tytoń?
 — O tytoniu! Allahi, Wallahi, Tallahi!

20