Strona:Karol May - Kianglu czyli Chińscy rozbójnicy.djvu/154

—   150   —

 Rzeczywiście zaledwieśmy stanęli na brzegu rzeki, ujrzeliśmy holenderski statek, płynący z biegiem wody. Krzyknęliśmy z całych sil. Widocznie usłyszano nas, gdyż po chwili statek zbliżył się do brzegu.
 — Dokąd jedziecie? — zapytał kapitan.
 — Do Makao. Statek „De valk” z Amsterdamu.
 — Czy zechcecie wyświadczyć nam pewną grzeczność?
 — Jaką?
 — Jest tutaj z nami pewna dama z Makao, którą uwolniliśmy z rąk bandytów. Czy zechcecie przyjąć ją na pokład?
 — Czy holenderka?
 — Tak. Bardzo dzielna kobieta, mogę panów zapewnić.
 — Dobrze. Zabierzemy ją.
 — A przejazd? Chciałbym to odrazu uregulować.
 — Kto pan jesteś.
 — Kapitan Turner z „Wichru”, z New-Yorku.
 — Niech się pan nie kłopocze o przejazd. Nic nie weźmiemy, — to przecież rodaczka.
 — Jesteście dzielni ludzie. Kłaniajcie się odemnie kapitanowi.
 — A panowie nie wsiądą?