Strona:Karol May - Kianglu czyli Chińscy rozbójnicy.djvu/193

—   189   —

 — Po co przyjechał do Chin?
 — Gdyż jest moim przyjacielem i nie chciał mnie puścić samego.
 — Czy jego statek jest okrętem wojennym?
 — Nie, to zwyczajny statek handlowy.
 — Wielkie to szczęście dla niego, gdyż inaczej musiałbym się bardzo surowo obejść z wami. Dlaczego nie zostaliście na przedmieściu, lecz weszliście do miasta?
 — Nie przypuszczaliśmy, że zastaniemy tam tak źle wychowanych ludzi.
 — Czy napiszesz o nich w swojej książce?
 — Naturalnie.
 — I o tem, żeś był u mnie i jak cię przyjąłem?
 — Wszystko napiszę.
 — I to będą czytali wszyscy austryacy?
 — Nietylko austryacy, ale i yankesi i anglicy i francuzi i rosyanie i hiszpanie i portugalczycy, gdyż książka zostanie wydana we wszystkich językach.
 Przesadzałem umyślnie, chcąc wywołać większe wrażenie, co też udało mi się po części.
 — Siadaj, — rzekł sędzia, — i zobacz, jak wymierzam sprawiedliwość.
 Zasiadł na kanapie i zadzwonił. We drzwiach ukazał się żołnierz.
 — Przyprowadź tu aresztowanych!