Strona:Karol May - Kianglu czyli Chińscy rozbójnicy.djvu/199

—   195   —

Turnera, rzecz prosta, przedewszystkiem interesowały obrazki, ja zaś przeglądałem oryginalne chińskie dzieła, które mnie naprawdę zaciekawiły.
 Wieczorem otrzymaliśmy zaproszenie na kolacyę, do której zasiadł sam tylko sędzia z nami; mimowolnie przeszło mi przez myśl, że prawdopodobnie ukrywa przed światem, że gości u siebie dwóch barbarzyńców.
 Kolacya była tak wspaniała, potrawy tak dobrane, że przeszły wszelkie nasze oczekiwania. Z napojów podawano przedewszystkiem herbatę i arak, na deser tylko pojawiła się butelka wina szampańskiego niezbyt wysokiej marki, ale możliwego do picia.
 Kapitana ujęła przedewszystkiem uprzejmość gospodarza, który obok chińskich pałeczek kazał nam położyć europejskie nakrycia.
 — Ależ to doskonały człowiek! — rzekł Turner. Wogóle chińczycy bardzo mi się podobają, mają tylko tę jedną wadę, że bardzo źle po chińsku mówią.
 — A jednak ja ich rozumiem.
 — To też nie mogę wyjść z podziwienia, jak pan sobie daje z nimi radę. Ja widocznie mam już tę wadę, że choć umiem mówić, nie mogę nic zrozumieć.
 Przy każdem nowem daniu Tsza-juan pytał mnie, jak się dana potrawa nazywa po niemiecku i dziwił się moim wiadomościom. Tsza-