Strona:Karol May - Kianglu czyli Chińscy rozbójnicy.djvu/203

—   199   —

 Ta rozmowa zdziwiła mnie bardzo, gdyż wiedziałem, że tak znakomita osoba jak nasz sędzia, należący do klasy mandarynów z niebieskimi guzikami, nie może kłamać i że rzeczywiście mogę otrzymać stopień akademicki. Wszystko to razem było bardzo dziwnem, a przedewszystkiem dziwnym był pośpiech, z jakim działano w kierunku mojej adoptacyi, gdyż pośpiech wogóle sprzeciwia się naturze chińskiej. Przytem miałem być jeszcze posłusznym ojcu Kong-ni, kiedy ten będzie czegoś ode mnie wymagał i mimowoli myślałem nad tem, co to być może.
 — Czy Kong-ni już wyjechał od ciebie?
 — Tak, pojechał do Ming-tsu, który jest jego ojcem.
 — Gdzie on mieszka?
 — W Li-ting. Czy Kong-ni nie powiedział ci tego?
 — Nie.
 Ach więc ojciec Kong-ni mieszka w Li-ting, w tem samem miejscu, gdzie przebywa tajemniczy główny naczelny dowódca bandy opryszków. Przeczuwałem, że stoją oni ze sobą w jakimś stosunku i że obaj mają na mnie jakieś zamiary, których domyśleć się nie byłem w stanie.
 — Czy wolno chińskiemu hrabiemu adoptować cudzoziemca?
 — Wszystko jest wolno, co kto chce.