Strona:Karol May - Kianglu czyli Chińscy rozbójnicy.djvu/219

—   215   —

 — Nie.
 — Ani narzeczonej?
 — Nie.
 — Czy lubisz Kong-ni?
 — Bardzo.
 — Wszak powiedział ci, że chce mieć w tobie brata? Czy zgodzisz się zostać moim synem?
 — Czy tylko z imienia, czy też rzeczywistym? — zapytałem, broniąc się instynktownie przed daniem stanowczej odpowiedzi.
 — Rzeczywistym, ze wszystkiemi prawami i... obowiązkami.
 — Powiedz mi, dlaczego chcesz to zrobić?
 — Kong-ni kocha cię i chce się odwdzięczyć za uratowanie mu życia, a ja zgadzam się z tem najzupełniej. Będę cię publicznie adoptował.
 — Ale czy możesz to zrobić?
 — Dla Phy i Fu-yena niema nic niemożliwego.
 — Ale ja mam rodziców w kraju.
 — To też tam zostaniesz ich synem. Zgódź się na to, podobasz mi się bardzo.
 — Taki barbarzyńca, jak ja, — bez majątku i tytułu nie może się na nic zgodzić. Przedewszystkiem rozpatrzcie moje prace, a jeśli mi tytuł zdobędą, to wtedy dopiero pomówimy w tej sprawie.