Strona:Karol May - Kianglu czyli Chińscy rozbójnicy.djvu/75

—   71   —

zwykłym zdolnościom. Muszę cały ten kram zakupić.
 Z temi słowami zwrócił się do handlarza, który zdążył już tymczasem rozłożyć swój towar na matach, poklepał go przyjacielsko po plecach i rzekł:
 — Ileng kosztujang orzechyng?
 Zapytany z samej pantominy kapitana domyślił się, o co chodzi i odrzekł:
 — Y tsien.
 — Widzisz pan, że mnie zrozumiał. Ale widzę, że łatwiej jest mówić po chińsku, niż rozumieć? Co to znaczy y tsien?
 — Jeden tsien.
 — Dobrze, ale co to jest tsien?
 — Jest to drobna moneta obiegowa, równająca się trzeciej części kopiejki.
 — A więc za taką drobną sumę mogę otrzymać pełną garść orzechów?
 — Naturalnie. Owoce są tutaj niezmiernie tanie.
 — Muszę z nim jeszcze porozmawiać.
 — Koniecznie — potwierdziłem, ubawiony jego chińszczyzną.
 Pokazał na melony i zapytał:
 — Jakang cenang tych melonung?
 — San tsien!
 — Nie, on zupełnie nie umie mówić po chińsku! Ileż to będzie, panie Charley?
 — Jakieś trzy kopiejki.