Strona:Karol May - Kianglu czyli Chińscy rozbójnicy.djvu/76

—   72   —

 — Co? trzy takie wielkie melony za trzy kopiejki? W takim razie wszystkie kupuję!
 Ruchem ręki wskazał wszystek towar i zapytał:
 — Ileng płaceng?
 Chińczyk policzył na sztuki i odrzekł:
 — Y tszun.
 — Ile to, panie Charley?
 — Trzydzieści, albo trzydzieści pięć kopiejek. Nie wiem, jaki jest kurs obecnie.
 — To za bezcen! Mam ochotę zrobić temu Chińczykowi przyjemność za to, że mnie tak dobrze rozumie i zakupić odrazu wszystko.
 Przechylił się przez rampę i wskazując na łódkę, rzekł:
 — Kupieng wszystkong! Ileng kosztujeng? Chińczyk wykrzywił twarz w radosnym uśmiechu.
 — Sse tszun.
 — Ach, gdybyż on tylko lepiej mówił! — westchnął żałośnie kapitan.
 — Rachuj pan, panie Charley! — Będzie to cztery tszuny, czyli czterysta sapeków, co wyniesie rubla z kopiejkami.
 — Ogromnie tanio! Ale skąd ja wezmę sapeków?
 — Daj mu pan angielski, albo amery-