Strona:Karol May - Klęska Szatana.djvu/55

 — Przy wielce zdrowych. Judyta została uwięziona, mimo że groziła panu zemstą wodza, z którym się zaręczyła poprzedniego wieczora. Kiedy zniknęła, wódz zgłosił się po nią, a wówczas spętałeś go i wtrąciłeś do lochu.
 — Człowieku, czytasz romans fantastyczny, zgoła niewiarogodny.
 — To będzie istotnie podobne do romansu, jeśli dodam, że czerwonoskóry został uwięziony w tym samym lochu, co Judyta.
 — Mówi pan tak, jakbyś był wszechwiedzącym!
 — Nie trzeba być wszechwiedzącym, aby mówić o tem, co się widziało i słyszało.
 — Jak?! Co?! — pytał się, podczas gdy głos mu nabrzmiał lękiem, a oczy wylazły z orbit. — Pan widział to i słyszał?
 — Naturalnie.
 — Musiał więc pan być w szybie!
 — Naturalnie.
 Zatrzymał się, obejrzał mnie, jakby we śnie i zapytał:
 — Jakże pan dostał się na górę?
 Nie chciałem mu jeszcze wyjawić całej prawdy, odpowiedziałem więc:
 — Czyż nie mogłem wciągnąć się na łańcuchu windy?
 — Nie, ponieważ pociągnąłem wówczas skrzynię do samej góry.
 — Aha, pociągnąłeś wówczas skrzynię do samej góry. Zdradził się pan sam!
 — Do kata, tak! Ale tylko wobec pana. Nikt ci nie

53