Strona:Karol May - Klęska Szatana.djvu/70

dewszystkiem dowiedzieć, dlaczego nie przybył z nimi Mimbrenjo. Zerwałem z wodza więzy i rzekłem:
 — Mój czerwony brat niech bierze udział w naradach jako wolny człowiek. Zanim jednak się rozpoczną, muszę wiedzieć, dlaczego nie wrócił mój posłannik?
 Najstarszy Yuma odpowiedział:
 — Pojechał na zachód, aby sprowadzić Wellera.
 — Wellera? — zapytałem. — Postąpił bardzo nieroztropnie. Mnie powinien był go zostawić. Weller i tak nie uszedłby nam.
 — Old Shatterhand jest znakomitym wojownikiem, moje zaś czyny nikłe. Niech mi jednak wybaczy, że będę innego zdania. Weller zamierzał się ulotnić.
 — Jakto? Wszak pojechał na przeszpiegi, musi zatem wrócić i wpaść w nasze ręce?
 — Nie, ponieważ wrócił już i uciekł, skoro się dowiedział o misji Mimbrenja.
 — Czemu wojownicy Yuma go nie zatrzymali?
 — Czyż mogliśmy? Wszak jest jeszcze naszym bratem i przyjacielem.
 — Czy Weller ma dobrego konia?
 — Tak, lecz koń jego zmęczony jest długą jazdą przez pustynię i odczuwa pragnienie.
 — W takim razie Mimbrenjo wkrótce go doścignie. Dojdzie mędzy nimi do walki. Pragnąłbym jej zapobiec, lecz nie mogę stąd odjechać, dopóki się nie porozumiem z wami.
 Wówczas odezwał się wódz:
 — Jeśli Old Shatterhand chce jechać na pomoc Mimbrenjowi, niechaj to uczyni bez obawy. Nie zawiedziemy jego zaufania. Biali ludzie mogą zabrać oręż mo-

68