Strona:Karol May - Król naftowy I.djvu/45

 — Słusznie — odparł Sam. — Ale dlaczego?
 — Dlaczego? Oczywiście, ze wstrętu!
 — Ładniej powiedzieć ze wstrętu, niż z tego prostego powodu, że dosiąść jej zbyt trudno.
 — Jakto? Jak pan to rozumie? Czy pan chce przez to powiedzieć, że ten kłapouch nie pozwoli się ujeżdżać?
 — Tego nie twierdzę, sir. Chciałem tylko powiedzieć, że jedynie bardzo dobry jeździec może mego muła dosiąść.
 Wymówił to takim tonem, że Buttler zapytał szybko:
 — Czy mniema pan, że jestem złym jeźdźcem i że nie utrzymam się na pana bestji?
 — Bynajmniej, sir, aczkolwiek należy się spodziewać, że zwierzę strąci pana w okamgnieniu.
 — Mnie? Najlepszego jeźdźca od Frisco do New Orleanu? Jesteś pan szaleńcem!
 Sam zmierzył go od stóp do głów ciekawem spojrzeniem i zapytał niedowierzająco:
 — Pan — najlepszym jeźdźcem? Nie wierzę. Nie jest pan odpowiednio zbudowany; nogi ma pan za długie.
 — Nie jestem odpowiednio zbudowany? — roześmiał się Buttler. — Co może wiedzieć krawiec o jeździe konnej! Nadjeżdżając tutaj, siedział pan na swym kłapouchu jak małpa na wielbłądzie,

43