Strona:Karol May - Król naftowy I.djvu/80

pokój ze swym wołem! Nie mamy nic wspólnego z tem bydlęciem.
 — A jednak! Rzecz w tem, że wół został uprowadzony i zarznięty prostem cięciem między dwoma odpowiedniemi kręgami, cięciem, które zadaje śmierć natychmiast. W ten sposób złodzieje bydła zarzynają zdobycz niedaleko miejsca kradzieży.
 — Well. A więc mniema pan, że wół został skradziony?
 — Nietylko mniemamy, ale jesteśmy głęboko przeświadczeni.
 — A więc ścigajcie złodzieja! Może go schwytacie. Jedyna to i najlepsza rada, jakiej wam mogę udzielić.
 — Ścigaliśmy go właśnie. To dziwne, ale wołu brak lędźwi!
 — Wcale nie dziwne, owszem, zupełnie zrozumiałe. Złodzieje wiedzieli dobrze, że będzie to najsmaczniejszy kąsek.
 — Well, byli zatem tych samych poglądów, co i wy, — wszak widzę waszą pieczeń.
 W tej chwili Buttler zerwał się na równe nogi i zapytał groźnie:
 — Co to ma znaczyć, sir? Czy przyrównuje pan naszą pieczeń do lędźwi skradzionego bydlęcia?
 — Tak, i spodziewam się, że nic nie macie przeciwko temu.

78