Strona:Karol May - Król naftowy II.djvu/41

dać przedmiot, ciągniony przez Szi-So, poczem rzekł ze zdumieniem:
 — Człowieku, jakżeś go schwytał? Nie żyje?
 — Jest tylko nieprzytomny — odpowiedział Szi-So.
 — Któż to?
 — Buttler.
 — Tysiąc djabłów! W jaki sposób się to stało?
 — Uderzyłem go kolbą.
 — Zounds! Popełniłeś wielki błąd i zmarnowałeś cały mój piękny plan. Opowiadaj szybko, jak się to stało!
 Szi-So opowiedział pokrótce. Kiedy skończył, Sam rzekł innym niż poprzednio tonem:
 — Do piorunów! Tak, jeśli się tak rzeczy mają, to nie mogę cię ganić; wręcz przeciwnie, powinienem pochwalić. Teraz, zamiast Buttlera, ja będę naśladował ćwierkanie świerszcza i zwabię ich w potrzask. Zwiążcie tego opryszka i wsadźcie mu knebel do ust, aby nie mógł krzyczeć, kiedy oprzytomnieje!
 Żołnierze szybko spełnili rozkaz. Porucznik tymczasem odezwał się:
 — A zatem da pan sygnał zamiast Buttlera? Jak pan zdoła naśladować ćwierkanie?
 — Bardzo prosto, zapomocą źdźbła trawy.

39