Strona:Karol May - Król naftowy III.djvu/59

 — Twierdził pan poprzednio, że nie znasz Dzikiego Zachodu i nie myliłeś się; istotnie, nie ma sir najmniejszego o nim wyobrażenia. Pan sądzi, że czerwoni mogą nas ścigać po nocy?
 — Tak. Przynajmniej jeśli mają rozum w głowie.
 — Czy wiedzą gdzie jesteśmy?
 — Nie, ale wystarczy jechać naszym tropem, aby nas znaleźć.
 — Czy można wąchać ślady, sir, albo widzieć w nocy?
 — No, oczywiście, że nie.
 — Czy czerwonoskórzy zatem mogą jechać naszym tropem, teraz kiedy ciemno?
 — Nie.
 — Słusznie. Muszą się zatrzymać i czekać dnia. Jakże nas dogonią, jeśli jutro rano trop będzie niewidoczny? Nie, sir, to płonne obawy! Szczęśliwie przybędziemy do Glooray-water i tam doprowadzimy nasz interes do końca.
 — Gloomy-water? Cóżto?
 — Miejsce, gdzie odkryłem naftę.
 — A skąd ono bierze nazwę? Wszak powiedział pan, że nie postała tam dotychczas ludzka noga.
 — Powiedziałem, oczywiście, i nie mam żadnych wątpliwości.
 — Przecież powiedział mi pan, że to bez-

57