Strona:Karol May - Król naftowy III.djvu/81

 — Hm! Ówczesne urządzenia mogły ulec zmianie. Musimy postępować ostrożnie. Dziś jest piękny wieczór i można śmiało twierdzić, że nie wszyscy Indjanie przebywają w mieszkaniach. Być może, niektórzy siedzą na płaskich dachach.
 — Czy to nas powstrzyma?
 — Nie.
 — A więc przysuń się do muru, abym mógł stanąć na twoich plecach!
 Stanął na jego barach. Nie mogąc jednak dosięgnąć kantu niższej platformy, szepnął do towarzysza:
 — Wyciągnij obie ręce wysoko; stanę ci na dłoniach.
 Old Shatterhand wyciągnął ręce i trzymał wodza z taką łatwością, jakgdyby Apacz był kilkoletniem dzieckiem.
 — Nie dosięgnę — rzekł Apacz.
 — Jaki jeszcze odstęp? — zapytał Old Shatterhand.
 — Trzech dłoni.
 — Nie szkodzi! Palce masz jak z żelaza. Jeśli tylko dosięgniesz kantu, będziesz się mógł utrzymać; wówczas pomogę ci swoją długą niedźwiedziówką. Liczę do trzech i podrzucę cię wgórę. Uważaj i szybko się uchwyć! Raz — dwa — trzy —!
 Podrzucił Apacza wgórę; wódz uchwycił się rękoma kantu muru i trzymał, niby żelaznemi

79