Strona:Karol May - Król naftowy IV.djvu/42

otwartej prerji? Mogą nas łatwo zauważyć jacyś Indjanie.
 — Indjanie? — zapytał Buttler, puszczając konie naprzód w kierunku lasu, z którego był przyjechał. — Czy natrafiliście na Indjan?
 — Tak.
 — Do licha! Kiedy?
 — Niedawno.
 — Na jakich?
 — Nijorów. Nawet na samego ich wodza.
 — I wyrwaliście się z tych opałów bez uszczerbku?
 — Chwała Bogu! Mogło być gorzej.
 Opowiedział zajście, rozumie się, zyskując uznanie Buttlera i Pollera. Tymczasem wjechali do lasu, co zmusiło ich do przerwania rozmowy, gdyż drzewa stały tak blisko siebie, że trzeba było przedzierać się pojedyńczo. Bankier był wielce z tego niezadowolony — pragnął bowiem dowiedzieć się dalszych o jeziorze nafty szczegółów.
 Po pewnym czasie las się urwał i wyjechali na trawę sawany. Teraz mogli się ponownie złączyć, z czego skorzystał Rollins, aby zadać pytanie o Gloomy-water. Buttler i Poller zadośćuczynili jego ciekawości w taki sposób, że niecierpliwość bankiera wzmogła się i przyprawiała go o coraz większe podniecenie. Skoro oświadczył, że

40