Strona:Karol May - Król naftowy IV.djvu/59

 Po pewnym czasie trzej biali wrócili z przeglądu i podeszli do Buttlera i Grinleya.
 — No, messurs, — zapytał król naftowy. — Widzieliście wszystko. Co postanowiliście?
 — Kupić — odpowiedział bankier.
 — Jesteście zatem przekonani, że robicie dobry interes?
 — Tak, aczkolwiek nie tak dobry, jak pan sobie wyobraża.
 — Porzućmy targi, sir! Nie spuszczę ani dolara z żądanej ceny, i wogóle nie chcę tracić czasu. Uważam za rzecz możliwą, że Indjanie są za nami, i pragnę zachować swój skalp na głowie.
 — A więc czem prędzej jedźmy! — rzekł z lękiem Rollins.
 — Tak, ale przedtem musimy zakończyć sprawę. Postanowiliśmy zawrzeć kontrakt nad jeziorem. Skoro tylko podpiszemy i wymienimy papiery, będziemy mogli wyruszyć zpowrotem.
 — Dobrze. Mr. Baumgarten, czy ma pan jeszcze jakieś wątpliwości?
 Zanim jednak buchalter zdążył odpowiedzieć, Grinley wtrącił gniewnie:
 — Jeżeli pan jeszcze teraz mówi o wątpliwościach, Mr. Rollins, muszę to naprawdę uważać aa obrazę! Powiedz pan krótko, chce pan, czy nie?

57