Strona:Karol May - Król naftowy IV.djvu/97

 — Czy ja wiem? Może zwężenie kiszek, może zapalenie stawów.
 — Weź go pan i obejrzyj!
 Frank musiał podnieść kamień, aby wziąć chrabąszcza.
 — Kamień go przycisnął — oświadczył po zbadaniu.
 — Słusznie! Ale jakże się to mogło zdarzyć? Czy ten owad sam się wtłoczył pod kamień z samobójczą intencją?
 — Nie. Nato był chrabąszcz za słaby. Kamień opadł nań i — — —
 Urwał, namyślał się przez chwilę, uderzył ręką w czoło i zawołał:
 — Nareszcie złapałem byka za rogi! Teraz pojmuję! Czy można było pomyśleć, że taki roztropny człek, jak ja, okaże się tak bajecznie głupi! Kamienie przyprawiły biednego chrabąszcza o śmierć. Więc kopiec z początku usunięto, a potem znowu usypano. Poco i dlaczego? Ponieważ zamyka wejście do jaskini i — —
 Hobble-Frank znowu umilkł i nadstawił ucha.
 — Co takiego? Zapytał Old Shatterhand.
 — Słyszałem coś — odparł Frank.
 — Gdzie? W jaskini?
 — Tak. Głuchy szmer jakgdyby podziemnego głosu. Boże miłosierny! Chyba to nie niedźwiedź!
 — Wątpię!

95