Strona:Karol May - Król naftowy V.djvu/101

 — Zaczaili się nad Zimową Wodą — rzekł Old Shatterhand do Winnetou.
 — Tak, bo gdyby pojechali dalej, zobaczylibyśmy ich na stepie, — odpowiedział Apacz. — Mój brat niech odwoła się do swej rurki.
 Old Shatterhand wyjął przedtem dalekowidz z torby u siodła. Teraz zwrócił go ku zagajnikowi i przez chwilę trwał nieruchomo w zapatrzeniu. Następnie odłożył lunetę i oznajmił:
 — Obozują po tamtej stronie zagajnika, tuż nad brzegiem Zimowej Wody. Właśnie teraz przyprowadzili swoje konie z wodopoju nad Chelly.
 — A więc poczekamy do zmroku i podkradniemy się, aby ich podsłuchać!
 — Tak. Ale nie tutaj na górze, lecz na dole będziemy czekać; tam jest wygodniej.
 Chciał już zejść z drzewa, gdy usłyszał okrzyk Apacza:
 — Uff!
 — Czy mój brat coś spostrzegł? — zapytał.
 — Tak. Spójrz na tamten brzeg... Długi wąż jeźdźców posuwa się wpobliżu drzew. Mój brat niech poczeka, aż się znowu pokażą. Wkrótce przejadą przez odkrytą równinę, która leży nawprost nas.
 Obaj westmani z uwagą spoglądali na przeciwległy brzeg. Ukazali się z początku dwaj

99