Strona:Karol May - Król naftowy V.djvu/31

 — Przyrzekasz? — zawołał.
 — Tak. A czy Winnetou złamał kiedy swoje słowo?
 — Nie. — Teraz powiedz mi, jak się zachowacie wobec nas, skoro pozwolimy wam odejść!
 — Tak, jak wy wobec nas. Jeśli pojedziecie za nami, aby walczyć, oczywiście, będziemy się bronić.
 — Dokąd się zwrócicie? Czy do Nawajów?
 — Musimy ścigać trzech zbiegów. Pojedziemy wślad za nimi. Jeśli umkną do Nawajów, my za nimi.
 — I wspomożecie ich w walce z nami?
 — Będziemy ich nakłaniać do zgody, jak nakłaniałem ciebie. Powiedziałem ci już, że nie jesteśmy ani waszymi, ani ich wrogami. Zdecyduj się szybko! Musimy zaraz wyruszyć, aby uciekinierzy nie ubiegli nas o zbyt wielki szmat drogi.
 Mokaszi przymknął powieki, aby wszystko sobie w duchu rozważyć; podniósł je po chwili i oświadczył: — Odzyskacie swoją własność i będziecie mogli spokojnie odjechać.
 — A więc zaniechacie pościgu?
 — Przestaniemy o was myśleć. Wzamian

29