Strona:Karol May - Król naftowy V.djvu/50

 — Będzie tak, jak sobie życzycie; biali mogą spokojnie się wypowiedzieć. A więc czekamy!
 Słowa te były skierowane do Grjnleya. Jeśli wódz przypuszczał, że król naftowy natychmiast usłucha, mylił się bardzo. Biały odpowiedział:
 — Zanim spełnię twoją prośbę, muszę się upewnić, czy wy spełnicie naszą.
 — Jaką to?
 — Nie mamy broni. Czy dacie nam jakąś, jeśli wyświadczymy wam usługę, której od nas żądacie?
 — Tak.
 — Każdemu po strzelbie i nożu, pewną ilość prochu i ołowiu, jak również zapas mięsa. Gdyż nie wiemy, kiedy nam się nadarzy zwierzyna.
 — Zaopatrzymy was w mięsiwo, chociaż, póki jesteście u nas, nie doznacie głodu.
 — Jesteśmy o tem najzupełniej przeświadczeni, ale, niestety, nie możemy dłużej u was zostać.
 — Kiedy zamierzacie wyruszyć?
 — Po zdaniu wam relacyj.
 — Nie może to być. Musicie u nas pozostać, póki nie przekonamy się, że przywieźliście wiadomości zgodne z prawdą.

48