Strona:Karol May - Król naftowy V.djvu/89

 — Palę i mówię w imieniu moich białych braci i sióstr, znajdujących się tutaj. Pragniemy być jako bracia i siostry Nawajów, i chcemy pomagać im w walce i w pokoju. Powiedziałem. Howgh!
 Wręczył fajkę wodzowi, który ją wykurzył do końca. Potem zawiesił kalumet na sznurze i rzekł:
 — Jutro popłynie krew mordercy i jego obu towarzyszów.
 — Czy przypuszczasz, że tu przybędą? — zapytał Sam.
 — Tak.
 — Przybędą jednak skrycie. Trzeba wytężyć uwagę.
 — Wyślę na ich spotkanie dwóch ludzi o oczach sokolich.
 — Hm. Oczywiście, pojadą waszym tropem, przybędą zatem pod obóz. Wystarczy więc jedynie wycofać się i zaczaić wpobliżu, a będziecie ich mieli w garści.
 — Mój brat mówi słusznie. Wyślę jednak naprzeciw obu wywiadowców.
 — A jeśli nie pozwolą na to okoliczności?
 — Któżby mógł mi przeszkodzić?
 — Nijorowie.
 — Nietylko nie przeszkodzą, ale, przeciwnie, pomogą schwytać morderców. Pojechali ku na-

87