Strona:Karol May - La Péndola.djvu/71

i panna Amy byli tu u mnie przed wyjazdem do Meksyku; miss Amy dużo mi opowiadała o panu. Jest przyjaciółką mojej żony, z którą dzieliła się wszystkiemi szczegółami swego pobytu w Rodriganda.
 — W takim razie muszę panu oświadczyć, że hrabianka Roseta de Rodriganda jest moją żoną i mieszka obecnie w Niemczech, u mojej matki.
 — No, no, prędko wszystko poszło — rzekł adwokat. — Coprawda z opowiadania miss Amy można było wnosić, że na to się zapowiada, ale widać szczególne okoliczności przyśpieszyły ten związek? Jestem niezwykle ciekaw.
 — Ponieważ panna Amy obdarza pana zaufaniem, więc i ja nie mam powodów odmawiać go panu.
 — Niech pan pozwoli, bym przedewszystkiem przedstawił go swej żonie. I proszę bardzo przez cały czas pobytu w Greenock uważać się za mego gościa.
 Sternau przyjął zaproszenie. Żona adwokata starała się uprzyjemnić pobyt w swym domu tak miłym dla niej gościom. Sternau musiał wszystko opowiedzieć najdokładniej. Dowiedziawszy się, że jacht kosztuje niedrogo, kupił go bez namysłu.
 Trzeba teraz było pomyśleć o załodze. Zaciągnięto czternastu marynarzy, z których niektórzy rozumieli się na obsługiwaniu maszyny parowej. Nazywali oni Ungera kapitanem; Sternau, jako właściciel statku, potwierdził ten tytuł. Zmieniono nazwę jachtu; zamiast dotychczasowej „The Fleeds“, ochrzczono go „Rosetą“.
 Adwokat był pomocnym przy kupnie amunicji i broni. Ponieważ jacht miał podjąć walkę z korsarzami, trzeba było pomyśleć o armatach. „Roseta“ otrzy-

69